بررسی عوامل خطر و زمینه‌ساز اقدام به خودکشی در بیماران مراجعه‌کننده به بیمارستان‌های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی شیراز

اهداف خودکشی از معضلات مهم بهداشتی است. در ایران خودکشی همانند اغلب کشورهای جهان در چند دهه اخیر افزایش قابل ملاحظه‌ای داشته است. این مطالعه با هدف شناسایی عوامل خطر و زمینه‌ساز اقدام به خودکشی و به منظور ارائه راهکارها و برنامه‌ریزی‌های مناسب برای پیشگیری و درمان بهتر افراد در معرض خطر انجام شده است.مواد و روش ها این پژوهش از نوع توصیفی‌تحلیلی است. جامعه آماری شامل تمام موارد اقدام به خودکشی طی سال 1390 می‌شود. بدین منظور 545 پرونده به شیوه طبقه‌ای متناسب بررسی شد. ابزار گردآوری اطلاعات چک‌لیست شامل سن، جنسیت، سابقه اقدام به خودکشی و غیره بود. داده‌ها با استفاده از نسخه 19 نرم‌افزار SPSS و آزمون‌های توصیفی تجزیه‌وتحلیل شدند.یافته ها طبق نتایج 7/36درصد از افرادی که به خودکشی اقدام کرده بودند مرد و 3/63درصد از آن‌ها زن بودند. اکثر اقدام‌کنندگان به خودکشی مجرد (9/53درصد) و در رده سنی 14 تا 24 سال (9/54درصد) و ساکن شهر (1/90درصد) بودند. بیشترین میزان خودکشی در فصل زمستان (6/30درصد) بوده است. 3/74درصد از افراد برای خودکشی از دارو استفاده کرده بودند. شایع‌ترین علت اقدام به خودکشی در افراد متأهل مشکلات زناشویی بوده است.نتیجه گیری بر مبنای یافته‌ها، تشویق به ازدواج صحیح، مشاوره قبل از ازدواج، آموزش و حمایت روانی در زمینه مسائل اجتماعی، ترویج فرهنگ صحیح شهرنشینی، استفاده صحیح از دارو و گسترش امید و نشاط بین مردم و خصوصاً جوانان می‌تواند در پیشگیری از خودکشی مؤثر و مفید واقع شود.